Vücudun kopan bir parçasının mikrocerrahi yöntemlerle yerine dikilerek canlılığının yeniden kazandırılmasıdır. Başarılı bir replantasyon için kemiklerin, tendonların (kasların), atardamarlar (arter), toplardamarlar (ven) ve sinirlerin uygun şekilde onarılması gereklidir...
En sık kırılan el bilek (karpal) kemiklerindendir. El bileğinin üzerine düşme sonucu oluşur. Skafoid kemik el bileğinin en önemli parçasıdır. Skafoid kemiğin kötü kanlanma özelliğinden dolayı kırıkta kaynamama veya kırık kemik parçanın ölümü (avasküler nekroz) sık gözlenir...
Avuç içinde tendon geçiş noktalarında (A1 pulley) darlık oluşturan (Stenozan) tenosinovitle karakterize tablodur. Parmakta ağrı ve takılma en sık gözlenen yakınmalardır. Sıklığı normal popülasyonda %2 oranında görülürken bu oran Diyabetli hastalarda %10-20’ye kadar artar...
Karpal Tünel Sendromu (KTS) en sık görülen sinir sıkışma sendromudur. Görülme sıklığı %2-3 arasında değişir. 40 yaş sonrası kadınlarda daha sık (6:1) olarak izlenir. 45-60 yaş arası zirve yapar...
Palmar fascia'nın nodüler ilerleyici kontaktürlerle karakterize tablosudur. Avuç içinde nodüller , parmaklarda eğilmeler ve hareket kısıtlılıkları ile seyreder...
İkinci sıklıkta gözlenen sinir sıkışma sendromudur. Dirsek bölgesinde küçük parmak ve yüzük parmağının yarısının duyusunu sağlayan, elin kısmen hareketlerinden sorumlu olan ulnar sinirin sıkışması ile ortaya çıkar...
El bileğinde Lunat kemiğin kanlanmasında bozulma sonrası gelişen, kemikte skleroz ve çökme ile seyreden bir hastalıktır. Lunat kemiğin çökmesi, ilk olarak 1843’ de Peste tarafından anatomik örneklerde tanımlandığı söylenmektedir...
1895 yılında Fritz De Quervain tarafından tanımlanmıştır. El bileğinin dış tarafında özellikle başparmak hareketleri ile ortaya çıkan ağrılarla karakterize bir hastalıktır...
